فتوتراپی فشرده و یا فتوتراپی شدید نشان می دهد که استفاده از سطوح بالای تابش در گروه ۴۳۰ تا ۴۹۰ نانومتر (معمولا ۳۰ میکرومتر بر سانتیمتر در هر نانومتر یا بیشتر) باعث می شود نور فتوتراپی به حداکثر سطح بالاتری از بدن نوزاد منتقل شود.
چگونگی استفاده از روش فتوتراپی فشرده در زیر شرح داده شده است.
استفاده از فتوتراپی موثر
منبع نور
طیف نور ارائه شده توسط واحد فتوتراپی با نوع منبع نور و هر فیلتر استفاده می شود.
واحد های فتوتراپی که معمولا مورد استفاده قرار می گیرند شامل:
- نور روز
- نور سفید
- نور آبی
- یا لوله های فلورسنت ویژه “نور آبی”
هستند.
واحدهای دیگر از لامپ های هالوژن تنگستن در تنظیمات مختلف یا به صورت جداگانه یا به عنوان بخشی از دستگاه گرم کننده اشعه استفاده می کنند،. به تازگی یک سیستم با استفاده از دیودهای نور با قدرت بالا از نیترید گالیم معرفی شده است. سیستم های فیبر نوری نور را از یک لامپ با شدت بالا به یک پوشش پلاستیکی فیبر نوری عرضه می کنند. اکثر این دستگاه ها خروجی کافی در منطقه آبی سبز طیف قابل ملاحظه ای را برای استفاده فتوتراپی فشرده استاندارد ایجاد می کنند. با این حال، هنگامی که سطوح بیلی روبین نزدیک به دامنه ای است که در آن فتوتراپی فشرده توصیه می شود، باید بازده حداکثر را جستجو کرد.
موثرترین منابع نور فتوتراپی فشرده
موثرترین منابع نور در حال حاضر برای فتوتراپی در دسترس هستند.
می توان از لوله های مخصوص فلورسنت آبی ۷ استفاده نمود
و یا یک نور دیود مخصوص برای فتوتراپی فشرده طراحی شده است.
مهم است که توجه داشته باشیم که لوله های ویژه آبی نور بیشتری نسبت به لوله های معمولی آبی (برچسب F20T12 / B) را می تابانند. لوله های ویژه آبی مؤثر هستند زیرا نور را عمدتا در طیف آبی-سبز ایجاد می کنند. در این طول موج، نور به پوست نفوذ کرده و به صورت حداکثر جذب بیلی روبین می شود. بیلی روبین با جذب این نور به سرعت واکنش می دهد و دچار تغییراتی می شود که مد نظر ماست.
یک تصور غلط رایج وجود دارد که نور ماوراء بنفش برای فتوتراپی فشرده استفاده می شود. سیستم های نور استفاده شده در فتوتراپی فشرده اشعه ماوراء بنفش قابل توجهی انتشار نمی دهند و مقدار کمی نور ماوراء بنفش که توسط لوله های فلورسنت و لامپ های هالوژن منتشر می شود در طول موج های طولانی تر از آنی است که باعث اریتم می شوند. علاوه بر این، تقریبا تمام نور ماوراء بنفش توسط دیواره شیشه ای لوله فلورسنت و پوشش پلکسی گلاس واحد فتوتراپی فشرده جذب می شود.
فاصله از نور در فتوتراپی فشرده
فاصله منبع نور از نوزاد تاثیر قابل توجهی بر تابش طیفی دارد
و این اثر مهم تر از زمانی است که لوله های ویژه آبی استفاده می شود.
برای استفاده از این اثر، لوله های فلورسنت باید تا حد امکان به نوزاد نزدیک شود.
برای انجام این کار، نوزاد باید در یک گهواره قرار گیرد نه یک انکوباتور، چرا که بالای انکوباتور مانع از دریافت کافی نور توسط نوزاد می شود. در یک گهواره، می توانید لوله های فلورسنت فتوتراپی فشرده را در حدود ۱۰ سانتیمتر نوزاد قرار دهید. نوزادان برهنه زیر این چراغ بیش از حد گرم نمی شوند. مهم است که توجه داشته باشیم که لامپ های فتوتراپی نقطه ای هالوژن نمی توانند به نوزاد نزدیک تر از فاصله ای شوند که تولید کنندگان توصیه می کنند، زیرا ممکن است باعث خطر سوختگی در نوزادان شوند. هنگام استفاده از لامپ های هالوژن، توصیه های سازندگان این لامپ ها باید به دقت دنبال شود.
بازتابنده ها، منبع نور و فیلترهای نور شفاف (در صورت وجود) باید تمیز باشند.
منطقه سطح تابش
تعدادی از سیستم ها برای ایجاد سطوح تابش بیشتر در فتوتراپی فشرده در رو و زیر نوزاد ساخته شده است. این واحدهای فتوتراپی لوله های فلورسنت آبی خاص را در بالا و زیر نوزاد قرار می دهد. همچنین می توان از پد فیبر نوری زیر نوزاد و از لامپهای فتوتراپی در بالای سر نوزاد در فتوتراپی فشرده استفاده کنید. یکی از مزایای پد های فیبر نوری این است که آنها سطح نسبتا کوچکی را پوشش می دهند تا ۲ یا ۳ پد برای آنها ضروری باشد. هنگامی که سطح بیلی روبین بسیار زیاد است و باید با بیشترین سرعت ممکن کاهش یابد، از فتوتراپی فشرده با استفاده از پدهای فیبر نوری می توان استفاده کرد.
در این شرایط، قرار گرفتن در معرض سطوح بیشتر برای درمان سریع تر می تواند با قرار دادن اسفنج با فویل آلومینیومی یا یک پارچه سفید در اطراف نوزاد انجام شود. در اغلب موارد، نیازی نیست پوشک نوزاد را حذف کنید، اما هنگامی که سطح بیلی روبین به محدوده تعویض خون نزدیک می شود، پوشک باید برداشته شود تا سطوح بیشتری از بدن نوزاد برای کاهش قابل توجهی از میزان بیلی روبین در فتوتراپی فشرده در دسترس باشد.
آیا انتظار می رود که بیلی روبین سرم کاهش یابد؟
میزانی که بیلی روبین کاهش می یابد،
بستگی به عوامل مختلفی دارد
و با توجه به شرایط بالینی می توان انتظارات مختلفی داشت.
هنگامی که میزان بیلی روبین بسیار بالا است (بیش از ۳۰ میلی گرم در دسی لیتر)، و فتوتراپی فشرده استفاده می شود، کاهش در مقدار ۱۰ میلی گرم در دسی لیتر (۱۷۱ میکرولیم در لیتر) می تواند طی چند ساعت رخ دهد و کاهش حداقل ۰٫۵ تا ۱ میلی گرم در دسی لیتر در ساعت می تواند در ۴ تا ۸ ساعت اول مورد انتظار باشد. به طور متوسط، نوزادان بیش از ۳۵ هفته بارداری که برای فتوتراپی فشرده تجویز میشوند، فتوتراپی فشرده می تواند کاهش ۳۰٪ تا ۴۰٪ در سطح بیلی روبین اولیه ۲۴ ساعت پس از شروع فتوتراپی را به دنبال داشته باشد. مهمترین کاهش در ۴ تا ۶ ساعت اول رخ می دهد. با استفاده از سیستم های فتوتراپی استاندارد، در ۲۴ ساعت اول کاهش ۶ تا ۲۰ درصد سطح بیلی روبین اولیه وجود دارد.
فتوتراپی دوره ای در مقابل فتوتراپی پیوسته
مطالعات بالینی در مقایسه فتوتراپی متناوب با فتوتراپی پیوسته، نتایج متناقضی را ایجاد کرده است. از آنجا که همه نور تابشی برای افزایش دفع بیلیروبین (در مقایسه با تاریکی) است، علت قانع کننده ای برای کاربرد فتوتراپی متناوب وجود ندارد. در بیشتر موارد، فتوتراپی نیازی به پیگیری نیست. فتوتراپی فشرده ممکن است در طی تغذیه یا بازدیدکنندهای کوتاه مدت والدین قطع شود.
شرایط فردی باید بررسی شود.
اگر سطح بیلی روبین نوزاد در حال نزدیک شدن به منطقه تعویض خون باشد،
فتوتراپی باید به طور مداوم انجام شود
