اوتیسم طیف گسترده ای از علائم را به دنبال دارد.
این یک اختلال رشدی است که در سال های اولیه زندگی کودک بروز پیدا می کند.
این بیماری روی مغز کودک , رفتارهای اجتماعی و مهارت کودک در ارتباط برقرار کردن با دیگران تاثیرات منفی برجای می گذارد.
اوتیسم چیست
کودکان مبتلا به اختلالات اوتیسمی چه نشانه هایی دارند و با چه علائمی به می توان به این بیماری در آن ها پی برد. این بیماری در چه خانواده های بیشتر بروز پیدا می کند و روشهای پیشگیری از مبتلا شدن کودک به این بیماری چیست؟این ها نمونه ای از سوالاتی است که ممکن است برای والدین عزیز پیش بیاید. اوتیسم را می توان جزء اختلالات رشدی دسته بندی کرد. پزشکان در بیشتر مواقع اوتیسم را در کنار اختلالاتی از قبیل اسکیزوفرنی کودکی مطرح کردهاند.
در چه خانواده هایی اوتیسم به چشم میخورد؟
این بیماری جزء شدیدترین اختلالات روانی است که یک کودک در دوران کودکی خود آن را تجربه میکند. بررسیها نشان می دهد در خانوادههایی که مشکلات سایکوتیکی دارند بیماری اوتیسم بیشتر به چشم میخورد اما در خانوادههایی که این مشکلات را ندارند هم احتمال تولد کودکی با علائم بیماری اوتیسم وجود دارد.
اختلالات اوتیسمی یا در خودماندگی یکی از بیماری های جدی در زمینه اختلالات رشدی است و معمولا تا قبل سه سالگی علائم خود را نمایان می کند.
این علائم و شدت آن در افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد اما در همه انواع آن این بیماری روی نحوه ارتباط کودک با دیگران اثرگذار است.
نشانه های اوتیسم چیست؟
اختلالات تکلم
اختلال در نحوه ارتباط با دیگران
عدم استفاده از من به جای اسم خود
واژه سازی غیر طبیعی
توجه بیش از اندازه به یک بازی یا وسیله
علاقه به چرخش یا وسایلی که می چرخند
عدم توانایی در بازی های تخیلی
عدم ارتباط چشمی در برخی موارد شدید
عدم توان ذهنی مناب و در برخی مواقع نبوغ خاص در برخی مسائل
عدم توانایی ذهن خوانی یا همذات پنداری
عدم تفکر انتزاعی و حس یکپارچگی
کودکان مبتلا به اوتیسم چگونه اند؟
کودکان مبتلا به این بیماری ساعتها با خود و اسباببازیهایشان بازی میکنند و از این تکرار اصلا خسته نمی شوند.
در برخی مواقع والدین در ابتدا این قضیه را دوست دارند به این دلیل که احساس میکنند فرزندشان بیهیچ سروصدایی گوشهای نشسته است و مشغول بازی است در حالی که این به خاطر مشکلات روانی است که کودک دارد.
این نوع کودکان هنگامی که دیگران آنها را در آغوش میگیرند حالت چسبندگی ندارند و سرد برخورد میکنند.
در بسیاری از مواقع آنها برای آمدن کنار والدین داوطلب نیستند و اگر هم نزد والدین بیایند از پدر و مادر خود به عنوان ابزار برای رسیدن به اهداف خود استفاده میکنند.
پیشگیری از اوتیسم
مشاوره ژنتیک قبل از ازدواج اهمیت زیادی دارد زیرا اگر یکی از والدین یا در ازدواجهای فامیلی هر دو طرف دچار اختلال سایکوتیکی باشند درصد ابتلای کودک متولد شده به اوتیسم را افزایش خواهد یافت.